توی این پست از بلاگم میخوام تجربیاتم رو درباره لینوکس موبایل بگم، درمورد کارکردش و اکوسیستم برنامه هاش و اینکه آیا بدرد استفاده روزمره میخوره و یا نه؟
توزیع های گنو/لینوکسی یکی از چیز هایی که به خاطرش معروفن، انتخاب های زیاد هستش یعنی شما می‌تونید برای یک برنامه گزینه های زیادی رو داشته باشید.
این موضوع درباره لینوکس روی موبایل هم برقراره، یعنی من می‌تونم از برنامه های پلاسما و یا گنوم و یا حتی باقی دسکتاپ ها روی تلفن همراهم بدون هیچ محدودیتی استفاده کنم.
سال ۱۴۰۳ سومین سالی هستش که پارچ وجود داره. برنامه‌هایی که امسال برای پارچ داریم در راستای بهبود دادن این توزیع و ایجاد تجربه‌های کاربری بهتری نسبت به سال‌های گذشته هستش.
توی این پست در بلاگم سعی می‌کنم تا خیلی چیز‌هایی که قصد انجام دادنشون رو دارم بنویسم.
امسال قصد داریم تا بیشتر روی جامعه کاربری تمرکز داشته باشیم و با تکمیل راهنمای توسعه‌دهنده پارچ و همچنین یک ویکی جدیدتر، محتوایی بهتر از قبل داشته باشیم.
پارچ از ابتدا قرار بود تا توزیعی جامعه‌محور و در نتیجه با تمرکز بر جامعه باشه. اگر به مانجارو دقت کنیم، مانجارو ۳ نسخه تیم داره با دسکتاپ‌های XFCE، پلاسما و گنوم؛ و ۶ نسخه کامیونیتی متشکل از نسخه داکر، ماته، بادجی، اسوی و ...