چرا تلگرام برای پشتیبانی پروژه‌ها مناسب نیست؟

وقتی پروژه پارچ لینوکس رو راه‌انداختیم، تلگرام انتخاب اولیه ما بود. همه از تلگرام استفاده می‌کردند، سریع بود، راحت بود و از همه مهم‌تر دم دست بود. اما خیلی زود فهمیدیم که اشتباه کردیم. تلگرام با همه محبوبیتش، برای پشتیبانی از پروژه‌های متن‌باز کاربرد نداره و حتی در بیشتر موارد برعکس عمل می‌کنه.

مزاحمت‌های بی‌پایان

یکی از بدترین مشکلات تلگرام، مزاحمتی بود که برای توسعه‌دهندگان درست می‌کنه. تلگرام با ساختار چت محورش مثل یک جریان بی‌وقفه‌ست که هر لحظه پیام‌های جدید میاره. اکثر کاربران بدون توجه به قوانین گروه، پیام‌های نامرتبط می‌فرستند. از بحث‌های سیاسی گرفته تا تبلیغات مزخرف. در گروه تلگرامی پارچ ما قوانین مشخصی داشتیم:

1. درخواست پشتیبانی، گزارش باگ یا درخواست ویژگی جدید، باید با رعایت موارد زیر ارسال شود: الف) درخواست پشتیبانی یا گزارش باگ: موضوع: (عنوان مشکل) روش پیش گرفته شده: (شرح مراحل انجام شده)  ارورهای دریافتی: (ارور ها را در pastebin.com قرار دهید و لینک را ارسال کنید) توضیحات اضافی: (هر نکته مهم دیگری) نسخه پارچ: (در صورت استفاده از نسخه خاص مانند XFCE، ذکر شود) اسکرین شات: (در صورت وجود باگ، اسکرین شات الزامی است)  ب) درخواست ویژگی جدید: موضوع: (عنوان ویژگی درخواستی) دلیل نیاز: (توضیح دهید که چرا این ویژگی مهم است) راهکار پیشنهادی: (ایده های خود را برای پیاده سازی ارائه دهید) رفرنس: (در صورت وجود، به پروژه یا توزیع دیگری که این ویژگی را دارد، ارجاع دهید)
2. قبل از طرح سوال، از nohello.net/fa و dontasktoask.com/fa دیدن کنید تا از نحوه درست سوال پرسیدن و برخورد در گروه آگاه شوید!
3. استفاده از pastebin برای لاگ ها، خروجی ترمینال و متن های طولانی الزامی است.
4. برخورد محترمانه، صبورانه و کمک به یکدیگر از اصول اصلی این گروه است.
5. مزاحمت پی درپی و بیش از حد برای توسعه دهندگان و اعضای گروه پارچ ممنوع است. درخواست ها باید به صورت منظم و با رعایت حریم شخصی ارائه شوند.
6. رعایت قوانین گروه برای تمامی اعضا الزامی است و در صورت عدم رعایت، اخطار و در صورت تکرار اخراج از گروه صورت می گیرد.
7. تنها در این گروه درمورد توزیع پارچ گفتگو صورت می‌گیرد، با هرگونه پیام خارج از موضوع برخورد صورت خواهد گرفت.

ما که تعداد اعضای فنی تیم پارچ در حالت عادی محدود بود، یهویی درگیر سوالات متفرقه کاربرا شدیم. از همه بدتر کسانی بودند که بدون رعایت شماره ۷ سوال می‌پرسیدند درمورد هرچیزی، مانجارو، اندور دبیان و ..... و طلب‌کار بودند از ما که چرا پاسخشون رو نمی‌دیم. منشن‌های بی‌مورد صورت می‌گرفت و خیلی چیزهای دیگه که مارو مجبور به برخورد می‌کرد که بعد از برخورد هم حتا دوستان شروع به توهین به‌ما می‌کردند که با آن‌ها بدرفتاری کردیم. هنوز که هنوزهستش عده‌ای از این ماجرا سواستفاده می‌کنن و به ما انگ بدرفتاری با کاربران تازه‌کار را می‌زنند. خب مشخصاً گروه پارچ رو که حذف نکردیم، می‌تونن برن بخونن که رفتارهای کاربرا به محض ورود چطور بوده و چه سوالاتی رو می‌پرسیدند!

در نهایت این مزاحمت‌ها نه تنها فقط وقت نمی‌گرفتند، خستگی روانی هم به همراه خودشون میاوردن. ما باید روی کد و بهبود توزیع تمرکز می‌کردیم، اما تلگرام مجبورمون کرده بود نقش نگهبان رو بازی کنیم.

مشکل پیام خصوصی

مشکل دیگه تلگرام، دسترسی راحت به پیام خصوصی ما بود. کاربرانی که در گروه پاسخ نمی‌گرفتند، مستقیماً پیوی می‌دادند. گاهی ساعت ۲ شب پیام می‌اومد که چرا صدا کار نمی‌کنه. این کار مرزهای شخصی رو نقض می‌کرد. تلگرام هیچ مکانیسمی برای کنترل این دسترسی نداره. (داره ولی شما باید هزینه کنی پرمیوم بخری که کسی نیاد پیویت.) و هر کسی می‌تونه بدون تأیید پیام بفرسته و این منجر به اتلاف انرژی و زمان می‌شه.

جستجوی ضعیف تلگرام

جستجو در تلگرام مثل گشتن دنبال چیزی تو تاریکی‌ست. ساختار خطی پیام‌ها باعث می‌شه که برای پیدا کردن یک بحث قدیمی، ساعت‌ها اسکرول کنی. کاربران جدید بارها سؤالاتی می‌پرسیدند که قبلاً جوابش داده شده بود، ولی دسترسی بهش سخت بود. دانشی که جمع می‌شد، مثل کتابی بسته بود که باز کردنش دشوار. این مسأله نه تنها کاربران رو ناامید می‌کرد، بلکه ما رو وادار به تکرار می‌کرد. در نهایت می‌دیدیم از یک سوال ساده که حتی با یک جستجوی ساده‌در سایت و ویکی پارچ کاربر می‌تونست به پاسخش دست پیدا کنه، ۴۰ بار در گروه تکرار شده.

پیگیری مشکلات

پیگیری و رفع مشکلات کاربران تو تلگرام چالش بزرگی هستش. بحث‌ها پراکنده می‌شن و یک سؤال در مورد اشکال، با پیام‌های دیگه مخلوط می‌شد. وقتی کاربری مشکل درایور شبکه داشت، پاسخ‌ها می‌اومد ولی اگه برخط نبود، پیگیری گم می‌شد. تلگرام فاقد ابزارهایی مثل سیستم درخواسته و همه چیز به حافظه وابسته‌ست. این یعنی مشکلات حل نشده باقی می‌مونن و کاربران ناامید می‌شن. همچنین دیده شده بود که کاربران مشکلی رو مطرح می‌کردند، ولی چون در تلگرام گم می‌شد ما فراموش می‌کردیم تا رفع کنیم. پروژه‌های بزرگ برای این موارد دارای یک باگ‌ترکر هستند. اون موقع که پارچ در گیت‌هاب میزبانی می‌شد ما دعوت به این می‌کردیم که در گیت‌هاب یک ایشو باز کنند. شاید این برای کاربر عادی غیربرنامه‌نویس مناسب نباشه، ولی متاسفانه در اون موقع تنها راه‌حلی بود که داشتیم.

فرهنگ ترول‌پروری

ناشناس بودن بالا و نبود نظارت مناسب در تلگرام، فضایی برای اختلال درست می‌کنه. ترول‌ها با هرزنامه یا توهین، جو رو مسموم می‌کردن. ابزارهای مدیریتی محدوده و مدیران باید همیشه برخط باشن. همچنین دیده می‌شد افراد از قصد با ایجاد بحث‌های الکی حاشیه برانگیز قصد بر تخریب پروژه داشتند که متاسفانه باید این مورد رو اعلام کنم که درحال حاضر هم یک جوی از اون زمان باقی‌مونده که نتیجه همین رفتارهای ترول‌ها بوده.

عدم فهرست‌بندی

یکی از مشکلات بزرگ تلگرام اینه که محتواش فهرست‌بندی نمی‌شه. یعنی شما اگر در یک موتور جستجوگر فلان‌چیز رو سرچ بکنید قطعاً یک پیام‌تلگرامی جزوش نیست. عملاً این مورد تلگرام رو برای پشتیبانی بدردنخور می‌کنه. موتورهای جستجوگر می‌تونن به رفع مشکلات کاربران و همینطور این‌که دیگه اون سوال تکرار نشه و وقتشون کمتر گرفته بشه بیشتر کمک کنن.

از زمانی که فروم‌پارچ رو بالا آوردیم، میشه گفت محتوا درمورد پارچ در اینترنت بیشتر شده، و الان اگر شما یک مطلبی رو جستجو کنید یکی از نتایج فروم پارچ و یا حتی ویکی پارچ خواهد بود.

مهاجرت به دیسکورس و ماتریکس

وقتی به دیسکورس مهاجرت کردیم که فروم پارچ هستش، تفاوت چشم‌گیری بود. دیسکورس با ساختار موضوع‌محور، هر بحث رو در موضوع جداگانه نگه می‌داره. کاربران باید عنوان واضح انتخاب کنن که این از پراکندگی جلوگیری می‌کنه. موتور جستجوی پیشرفته دیسکورس اجازه می‌ده با کلمات کلیدی، دسته‌بندی‌ها یا حتی نام کاربر، موضوع‌ها رو پیدا کنی. همه چیز بایگانی شده و قابل دسترسه. دسته‌بندی‌هایی مثل "نصب و راه‌اندازی" یا "مشکلات نرم‌افزاری" جستجو رو آسون می‌کنه.

ماتریکس هم با اتاق‌های جداگانه برای موضوعات مختلف، کاربران رو قادر می‌کنه انتخاب کنن کدوم رو دنبال می‌کنن. مهم‌تر اینکه در ماتریکس، پیام خصوصی بدون تأیید طرف مقابل ممکن نیست. این ویژگی مرزها رو حفظ می‌کنه.

سیستم تیکت در دیسکورس با موضوع‌های قابل بسته شدن و علامت‌گذاری پاسخ درست، پیگیری رو ساده می‌کنه. کاربران اعلان می‌گیرن بدون اختلال. ماتریکس با اتاق‌های اختصاصی و یکپارچه‌سازی با گیت‌هاب، فنی‌تره.

دیسکورس با سیستم سطح اعتماد، کاربران فعال رو تشویق می‌کنه و ترول‌ها رو محدود می‌کنه. ماتریکس با کنترل دسترسی، محیط سالم‌تری داره.

پس از مهاجرت، همونطور که گفتم بالاتر یک بخشی از مشکلات حل شد، مزاحمت‌ها مقداری کمتر شد ولی کاملاً رفع نشد که این هم نیاز به فرهنگ‌سازی داره. حواشی حول محور پارچ مقداری کمتر شدند ولی متاسفانه در تلگرام ترول خراب‌کار همچنان وجود داره :) فروم پارچ حالا در موتورهای جستجوگر پیدا می‌شه و دانش تجمیع شده در دسترس عموم قرار داره. این باعث رشد طبیعی جامعه شده. اگه می‌خواین به جامعه پارچ بپیوندین، سری به وبسایت پارچ بزنین تا راه‌های مختلف ارتباط رو ببینین.